विलंबित न्यायाची किंमत : नितेश गुरव यांच्या मृत्यूतून दिसणारा समाजाचा आणि व्यवस्थेचा आरसा..

अस्वस्थ वर्तमानातुन.. ✍️

विलंबित न्यायाची किंमत : नितेश गुरव यांच्या मृत्यूतून दिसणारा समाजाचा आणि व्यवस्थेचा आरसा..

12 वर्षे न्यायासाठी लढलेला एक तरुण…

न्यायालयाने अखेर निर्दोष ठरवलं, पण त्या क्षणीच त्याने घेतला अखेरचा श्वास...

रायगडच्या चोंढी गावातील नितेश सुनील गुरव..नाव साधं, पण त्याच्या कथेत समाजाच्या विवेकाला हादरवणारा गहिरा अर्थ दडलेला आहे.

12 वर्षांपूर्वी झालेल्या एका किरकोळ वादातून त्याच्यावर गुन्हा दाखल झाला. त्या दिवसापासून त्याचं आयुष्य न्यायालयाच्या तारखांमध्ये, साक्षी-पुराव्यांच्या ओझ्यात आणि समाजाच्या नजरेत कैद झालं..

तो दररोज जगत होता, पण प्रत्येक दिवस त्याच्यासाठी एक सुनावणी होता..न्यायासाठी..

समाजात “तो आरोपी आहे” अशी ओळख, गावकऱ्यांच्या संशयित नजरा, मित्रांचा दुरावा, नोकरीत आणि नात्यात निर्माण झालेलं दुरावं... या सगळ्याने त्याचं आयुष्य आतून पोखरलं.

पण त्याने हार मानली नाही..

12 वर्षं तो एकटाच न्यायासाठी लढत राहिला, कधी आशेने, कधी वेदनेने,आणि शेवटी न्यायालयाने म्हटलं “ नितेश निर्दोष आहे.”

क्षणभर त्याचं मन हलकं झालं असेल, डोळ्यांत आनंदाश्रू आले असतील... पण नियतीने लिहिलेलं अंतिम वाक्य वेगळंच होतं.

निर्दोष ठरल्याच्या त्या क्षणीच छातीत दुखलं आणि तो कोसळला.

न्याय मिळाला… पण न्याय अनुभवायलाच तो उरला नाही.

“Justice delayed is justice denied” ही केवळ इंग्रजी वाक्य नाही, तर नितेशसारख्या हजारो जीवांच्या जीवनातील वास्तव आहे..

न्याय जितका उशिरा मिळतो, तितका तो मूल्यहीन ठरतो..

12 वर्षांचा काळ म्हणजे केवळ तारखा नव्हेत ...तर ती आयुष्याची उधारी आहे..

त्या काळात त्याने तरुणपण गमावलं, मानसिक शांतता हरवली, सामाजिक प्रतिष्ठा हरवली...

आणि शेवटी, जेव्हा सत्य उघड झालं, तेव्हा त्याचं शरीरच दमलं होतं.

आपल्या देशात “विलंबित न्याय” हा केवळ न्यायव्यवस्थेचा दोष नाही, तर तो संपूर्ण समाजाच्या संवेदनशून्यतेचं प्रतीक आहे.

आपण ‘निर्दोष’ सिद्ध होईपर्यंत माणसाला ‘गुन्हेगार’ मानून टाकतो..

आपण कायद्यापेक्षा अफवांवर विश्वास ठेवतो..

आपण न्यायाची वाट पाहणाऱ्यांना नव्हे, तर न्याय करणाऱ्यांना पूजतो.

जर नितेशला वेळेत न्याय मिळाला असता,तो आज जिवंत असता, आपल्या कुटुंबासोबत, आपल्या स्वप्नांसोबत...

त्याचा मृत्यू आपल्याला विचारायला लावतो..

“न्याय फक्त मिळणं पुरेसं आहे का, की तो वेळेवर मिळणंही तितकंच आवश्यक आहे?”

कायद्याची प्रक्रिया जरी संथ असली, तरी मानवी संवेदना वेगवान असायला हव्यात..

प्रत्येक निर्दोष व्यक्तीला संशयाच्या तुरुंगातून मुक्त करणं ही न्यायव्यवस्थेची जबाबदारी आहे,आणि त्याच्याविषयी करुणा बाळगणं ही समाजाची.

नितेशचं आयुष्य संपलं, पण त्याची कहाणी संपलेली नाही.

ती प्रत्येक न्यायालयाच्या फाईलमध्ये, प्रत्येक न्यायाच्या प्रतीक्षेत असलेल्या चेहऱ्यात, प्रत्येक शांत पण तुटलेल्या आत्म्यात जिवंत आहे.

तो आपल्याला सांगून गेला..

“विलंबित न्याय म्हणजे वेदनेचा विस्तार.”

समाज म्हणून आपण नितेशसारख्या प्रकरणांना केवळ ‘बातमी’ न मानता,एक बोधकथा म्हणून पाहिलं पाहिजे..

कारण न्यायालयातल्या प्रत्येक तारखेमागे, प्रत्येक फाईलच्या पानामागे..." एखादं जग थांबलेलं असतं."

नितेश गुरवचा मृत्यू ही केवळ एक घटना नाही..

ती व्यवस्थेच्या विलंबित श्वासाची किंमत आहे...न्याय मिळणं हे मानवी अधिकाराचं मूलभूत तत्त्व आहे...

तो वेळेवर मिळावा, संवेदनांनी मिळावा, आणि माणुसकीने मिळावा हीच खरी श्रद्धांजली ठरेल त्या निर्दोष आत्म्याला.😢

-एक संवेदनशील मन.. ✍️

#विद्यार्थीमित्र प्रा.रफीक शेख 

The Spirit of Zindagi Foundation 

🎓 डॉ. ए.पी.जे.अब्दुल कलाम विद्यार्थी फाउंडेशन, परभणी.

#विलंबितन्याय #JusticeDelayed #JusticeForNiteshGurav #NiteshGurav #DelayedJustice #SocialAwareness #Sensitization #HumanRights #मानवीअधिकार #न्यायव्यवस्था #SystemFailure #SocialReality #मानवतेचाआवाज #VoiceOfTruth #संवेदनाशून्यता #WakeUpSociety #ThinkBeforeJudge #JusticeMatters #TrueStory #ThoughtProvoking #Prabodhan #Vichardhan #MarathiArticle #SocialMirror #SocietyAndJustice #Vivek जागरूकता #NirdoshPanhaPaapNahi #InnocenceLost #ZindagiFoundation #SpiritOfZindagi #APJAbdulKalamFoundation #RafiqueShaikh #विद्यार्थीमित्र #ThoughtsThatMatter #VaicharikLekh #SocialJustice #LegalAwareness #HumanityFirst #NyayMilava #VoiceForJustice #संवेदनशीलमन