जगातील प्रत्येक युगात दोन वर्ग अस्तित्वात असतात.. शोषक आणि शोषित... आणि जेव्हा शोषणाच्या सीमा ओलांडल्या जातात, तेव्हा समाजवादाची मशाल पुन्हा प्रज्वलित होते. कारण समाजवाद ही केवळ आर्थिक संकल्पना नाही.. तर ती मानवी आत्म्याच्या न्यायप्रियतेची हाक आहे, जी प्रत्येक अन्यायाच्या रात्रीतून नव्या प्रभातीचा जन्म घडवते.
भारतामध्ये 20 डिसेंबर 1925 रोजी स्थापन झालेल्या कम्युनिस्ट पक्षाने या विचारसरणीचा दीप प्रज्वलित ठेवला. 1957 मध्ये केरळमध्ये लोकशाही मार्गाने जगातील पहिले कम्युनिस्ट सरकार स्थापन झाले..हा इतिहास केवळ राजकीय घटना नव्हे, तर समानतेसाठीच्या जनशक्तीचा दस्तऐवज होता.
आज सोवियत संघाचं पतन इतिहासात नोंदवलं गेलं, पण समाजवादाचा आत्मा अजूनही जिवंत आहे,कारण व्यवस्थांचा अंत होतो, पण विचारांचा नाही; सत्तेचं अस्तित्व नष्ट होतं, पण मूल्यं अमर राहतात...
समाजवाद हा राजकीय तत्त्वज्ञान नसून मानवतेच्या अंत:करणातला न्यायाचा स्पंदन आणि विवेकी अधिष्ठान आहे जो प्रत्येक अन्यायाविरुद्ध उठणाऱ्या आवाजात, प्रत्येक समानतेच्या आकांक्षेत, आणि प्रत्येक माणसाच्या सन्मानाच्या संघर्षात धडकत राहतो.
विचार कधी मरत नाहीत; ते रूप बदलतात, दिशा बदलतात, पण त्यांचा प्रकाश काळाच्या कोणत्याही अंधाराला भेदत पुढेच जात राहतो.
“‘मार्क्सवाद कालबाह्य झाला. " असे म्हणणारे विसरतात की अन्याय, शोषण आणि विषमता अजूनही जिवंत आहेत आणि जोपर्यंत हे जिवंत आहेत, तोपर्यंत समाजवादाची आवश्यकता कधीच संपणार नाही. कारण समाजवाद हा कोणत्याही राजकीय घोषणापत्राचा भाग नाही, तर तो मानवतेचा श्वास आहे समानतेच्या शोधाचा आणि प्रतिष्ठेच्या लढ्याचा सतत चालणारा प्रवास आहे.
विज्ञान आणि तंत्रज्ञानाच्या युगात श्रमाचे रूप बदलले आहे, यंत्रांनी हाताचा परिश्रम घेतला, पण बुद्धीचं शोषण नव्या स्वरूपात पुढे येत आहे, आणि ते दिवसेंदिवस खूप गंभीर होणार आहे.
कॉर्पोरेट साम्राज्यांनी “शोषणाचे सौंदर्यीकरण” केले आहे. पगार,पॅकेज, पद, प्रतिष्ठा यांच्या आड गुलामीची नवी साखळी तयार झाली आहे.
आज प्रश्न हा नाही की समाजवाद टिकेल का; प्रश्न हा आहे की, आपण त्याच्यासाठी उभे राहू का?
आज समाजवादाला नव्या भाषेत, नव्या विचारांतून पुन्हा परिभाषित करण्याची वेळ आली आहे. तो फक्त आर्थिक रचनेत मर्यादित न राहता, तो सामाजिक न्याय, शिक्षणातील समान संधी, स्त्री-पुरुष समता, आणि पर्यावरणीय संतुलन यांच्यातही प्रकट व्हायला हवा...
समाजवाद हा आता घोषणांचा नव्हे, तर कृतीचा धर्म असावा.. असा धर्म जो माणसाला माणसाशी जोडेल, आणि समाजाला शोषणाच्या सावटातून प्रकाशाच्या दिशेने नेईल.
समाजवादी विचार आजही “मानवतेच्या पुनर्जागरणा”साठी आवश्यक आहेत. कारण समाजवाद हे केवळ आर्थिक संतुलन नव्हे, तर भावनिक समानतेचे, सांस्कृतिक समरसतेचे आणि नैतिक उत्तरदायित्वाचे तत्त्व आहे.
लोकशाही ही सत्ता मिळवण्याचे साधन असू शकते; पण समाजवाद ही मनं जिंकण्याची साधना आहे.. लोकशाही भांडवलशाहीच्या हातात गेली की ती बहुसंख्यांच्या हक्कावर अल्पसंख्यांचा कब्जा करते. म्हणूनच आज लोकशाहीला समाजवादी आत्मा देण्याची वेळ आली आहे.
"लोकशाही आणि समाजवाद हा भारतीय संविधानाचा आत्मा आहे.."
आता नव्या पिढीने नव्या विचारांनी शोषणाच्या रचनेला प्रश्न विचारण्याची हिंमत दाखवावी लागेल. अन्यायाच्या मुळाशी पोहोचून बदलाची बीजे पेरण्याची जबाबदारी ह्या पिढीवर आहे.
विचार आणि कृती, सिद्धांत आणि प्रयोग, भावना आणि तत्त्व यांची सांगड घालून समाजवादाला नव्या, सशक्त आणि मानवकेंद्री रूपात जगासमोर आणण्याची गरज आहे.
आजच्या जगाला ‘वर्गसंघर्षा’ची नव्हे, तर ‘विचारसंघर्षा’ची आवश्यकता आहे, असा विचारसंघर्ष, जो विद्वेष नाही तर परिवर्तन घडवेल; जो अन्यायाच्या राखेतून न्याय, समानता आणि सन्मान यांचा नवा समाज घडवेल.”
समाजवादाचा खरा अर्थ केवळ आर्थिक समानता नव्हे, तर मानवी प्रतिष्ठेची पुनर्स्थापना आहे. जो समाज माणसातला माणूस पाहतो, त्याच्या श्रमाला आदर देतो, आणि विचारांच्या विविधतेला स्थान देतो, तोच खऱ्या अर्थाने प्रगत समाज असतो.
आज शिक्षण, तंत्रज्ञान आणि माध्यमांच्या युगात समाजवादाला नवा अर्थ द्यायची वेळ आली आहे, असा समाजवाद जो तरुणांच्या बुद्धीला दिशा देईल, त्यांच्या स्वप्नांना अर्थ देईल, आणि प्रत्येकाच्या जीवनात न्याय, संधी आणि सन्मानाचं प्रकाशफुलं फुलवेल.
कारण.. ✍️
“शोषणाच्या अंधाऱ्या सावल्यांना भेदून समाजवादाचा सूर्य जेव्हा उगवतो, तेव्हाच मानवतेच्या खऱ्या पहाटेचं तेज फुलतं.”
समाजवाद हा केवळ विचारांचा सिद्धांत नाही, तर तो माणसामाणसांतील नात्यांच्या ऊबेत, संघर्षातील संवेदनांमध्ये, आणि परिवर्तनाच्या प्रवासात प्रकट होतो.
आज मानवतेसमोर उभी असलेली खरी लढाई भांडवलशाहीविरुद्ध नाही, तर मनुष्यत्वाच्या रक्षणासाठी आहे.
प्रत्येक हाताला काम, प्रत्येक विचाराला अभिव्यक्ती, आणि प्रत्येक जीवनाला सन्मान मिळेपर्यंत समाजवादाचं स्वप्न अपूर्ण आहे.
म्हणूनच, ही लढाई कोणत्याही पक्षाची नव्हे, तर प्रत्येक सजग माणसाची आहे, जो अन्यायाच्या अंधारात उभा राहून सांगतो, ‘मी आहे प्रकाशासाठी!’ समाजवाद म्हणजे हाच प्रकाश — जो प्रत्येक पिढीने पुन्हा प्रज्वलित ठेवायचा आहे.”
लाल सलाम त्या सर्व कार्यकर्त्यांना,जे आजही अन्यायाच्या वादळात ठाम उभे आहेत, आणि समतेच्या स्वप्नासाठी आपल्या घामाने, विचारांनी आणि त्यागाने समाजाच्या अंतरात्म्याला जागं ठेवत आहेत...
तेच खरे मानवतेचे मशालवाहक आहेत, ज्यांच्या संघर्षामुळे समाजातील विवेक अजूनही जिवंत आहे. त्यांच्या प्रत्येक पावलात परिवर्तनाची आहुती आहे, आणि त्यांच्या निर्धारात उद्याच्या न्यायपूर्ण जगाची पहाट लपलेली आहे. लाल सलाम त्या विचारांना, त्या जिद्दीला आणि त्या मानवतेच्या न थकणाऱ्या लढ्याला..!
#कॉम्रेड.. ✍️
- एक साहित्यप्रेमी, विवेकवादी आणि समाजमाध्यमकार..
#विद्यार्थीमित्र प्रा.रफीक शेख
The Spirit of Zindagi Foundation
🎓 डॉ. ए.पी.जे.अब्दुल कलाम विद्यार्थी फाउंडेशन, परभणी.
#समाजवाद #Socialism #Justice #Equality #Freedom #Manavata #Humanity #Awareness #ThoughtRevolution #विचारसंघर्ष #SocialReform #SocialChange #IndianConstitution #लोकशाही #Democracy #विवेकवाद #Rationalism #Inspiration #Motivation #Revolution #Samata #समानता #Nyay #मानवीमूल्यं #HumanValues #Transformation #ChangeMakers #YouthVoice #IndianYouth #VivekPrabodhan #Awakening #ThoughtsThatInspire #IdeologicalRebirth #मानवतेचीनवीपहाट #RedSalute #LalSalaam #Comrade #PhilosophyOfEquality #ManavatachaPrakash #SpiritOfHumanity #SocialJustice #ThoughtPower #SamajikJagruti #PeoplePower #IndianSocialism #TheSpiritOfZindagi #RafiqueShaikhWritings #Prabodhan #InspiringThoughts #SamajikParivartan #ManavatachaNavaUday #संविधानाचा_आत्मा #LokshahiAaniSamajwad
Post a Comment